ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ-ΓΡΗΓΟΡΑ-ΓΡΗΓΟΡΑ

ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ-ΓΡΗΓΟΡΑ-ΓΡΗΓΟΡΑ Το ίδιο δημιουργικό πνεύμα επικρατεί και στη «Λα Μασία». Ιδού πώς το περιγράφει παραστατικά ο Τσάβι: «Σε κάποιες ποδοσφαιρικές ακαδημίες η νίκη είναι αυτοσκοπός. Στη “ΛαΜασία” το κυρίαρχο είναι η εκπαίδευση. Βλέπεις ένα παιδί που δεν σκύβει το κεφάλι, που παίζει την μπάλα με τη μία και αμέσως καταλαβαίνεις ότι μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο. Πάρ΄ τον και προπόνησέ τον. Το δικό μας μοντέλο το δημιούργησε ο Κρόιφ. Είναι το μοντέλο του Άγιαξ. Το κλειδί στην επιτυχία βρίσκεται στην εκπαίδευση. Με το που πηγαίνεις στην Μπαρτσελόνα το πρώτο που σε μαθαίνουν είναι να σκέφτεσαι. Να σκέφτεσαι, να σκέφτεσαι, να σκέφτεσαι γρήγορα. Σήκωσε το κεφάλι, κινήσου, ξεμαρκαρίσου, σκέψου. Κοίτα προτού γίνεις κάτοχος της μπάλας και όταν την παραλάβεις δες ποιος είναι ελεύθερος κοντά σου και πάσα με την πρώτη. Ο Μπούσκετς είναι ο κορυφαίος μέσος στην πάσα με τη μία. Ο Άλβες παίζει με τη μία. O Ινιέστα με τη μία. Ο Μέσι με τη μία. Ο Πικέ με τη μία. Ο Πέδρο, εγώ... επτά ή οκτώ παίκτες με τη μία. Αυτό σημαίνει ταχύτητα. Όπως μας έλεγε ο Κάρλες Ρέξας (σ.σ.: ήταν τότε προπονητής στην ομάδα νέων), θα πρέπει να παίζουμε με μισή επαφή της μπάλας»! Και ο κεντρικός αμυντικός της Μπάρτσα Ζεράρ Πικέ συμπληρώνει: «Στις μικρές ηλικίες το μυστικό κρύβεται στην τεχνική. Κοντρόλ, μακρινές και κοντινές μεταβιβάσεις, δουλειά με την μπάλα. Τα αποτελέσματα δεν παίζουν σημαντικό ρόλο. Θυμάμαι ότι η αντίστοιχη ομάδα της Εσπανιόλ ήθελε πάντα να μας κερδίζει, γι΄ αυτό δούλευαν πολύ στον τομέα της φυσικής κατάστασης. Στο μέλλον σίγουρα οι δυνάμεις χρειάζονται, όταν όμως μεγαλώσεις η τεχνική δεν μαθαίνεται. Ο Μέσι, ο Ινιέστα, ο Τσάβι είναι μεγάλοι παίκτες επειδή η τεχνική τους είναι στο κορυφαίο επίπεδο». Το αποτέλεσμα ξεγελάει... Η Μπαρτσελόνα δεν είναι η κορυφαία σήμερα ομάδα στον κόσμο επειδή έχει καλή ακαδημία, αλλά γιατί αρέσει το ποδόσφαιρο που λανσάρει. Εξηγεί σχετικά ο μπαλαδόρος Τσάβι: «Οι οπαδοί μας ποτέ δεν θα δεχθούν μια ομάδα η οποία ταμπουρώνεται στην περιοχή της και παίζει με αντεπιθέσεις. Πριν από πέντε- έξι χρόνια ποδοσφαιριστές όπως εγώ ήταν για πέταμα. Όλοι τριγύρω ήταν κοντά στα δύο μέτρα, δυνατοί και στη μεσαία γραμμή έπαιζαν με δύο κινήσεις κρατώντας και σπρώχνοντας. Σήμερα το ταλέντο και η τεχνική εκτιμώνται περισσότερο και αυτό μού αρέσει. Στο ποδόσφαιρο παίζεις για τη νίκη, όμως ο δικός μας στόχος είναι διπλός. Σε άλλες ομάδες μετά τη νίκη όλοι είναι ευτυχισμένοι. Σ’ εμάς δεν ισχύει αυτό. Το αποτέλεσμα ξεγελάει. Μπορεί να παίξεις πολύ καλά, όπως εμείς για παράδειγμα με την Ίντερ στην ημιτελική φάση του Τσάμπιονς Λιγκ, και να χάσεις. Υπάρχει κάτι πιο μεγάλο από το αποτέλεσμα το οποίο κληροδοτείς στις επόμενες γενιές. Η Ίντερ κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ αλλά κανείς δεν μίλησε γι’ αυτήν» .

                                                     valantis   spanidis