Ball Mastery At Home | ADVANCED 6 | Football Training | Konstantinos Foundas

Coordination Training Work At Home 1 | Football Training | Konstantinos Foundas

✅ Check the video in the link:     https://bit.ly/34fFWR8

Επειδή ο χρόνος αντίδρασης στο ποδόσφαιρο είναι μικρός και πολλά από τα λάθη προκαλούνται από κακή στάση του σώματος,σας παρουσιάζω μια σειρά ασκήσεων που μπορείτε να βελτιώσετε τον συντονισμό και την ευκινησία τους σωματός σας!! ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ✅Soccer exercises you can do at home. Watch the video and have fun! ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ ✅Work 15 sec x 3 times -rest between the sets 15 sec. ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ 💗 Follow me on Facebook: https://www.facebook.com/filipposfcSo... ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ 💗 Follow me on Instagram click here: https://www.instagram.com/filippos_f.... ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ 👉If you're interested in more videos with football/soccer exercises, feel free to subscribe to my channel:https://bit.ly/2JwUkea ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ 👉If you're interested in more videos with football/soccer exercises, feel free to subscribe to my BLOG:http://proponitispodosfairoy.blogspot... ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ #CoachKonstantinosFoundas#footballtraining #soccerpractice

ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΝΤΡΙΜΠΛΑΔΟΡΟΥΣ

   Κάποτε τα παιδιά είχαν την ελευθερία του παιχνιδιού.Οπουδήποτε μπορούσαν να χαρούν το παιχνίδι,δύο ομάδες,διαφορετικές ηλικίες,χωρίς πολλούς κανόνες,χωρίς πίεση από προπονητή-γονείς.
Κάποτε είχαμε το ποδόσφαιρο της αλάνας,όπου τα παιδιά διασκέδαζαν πραγματικά,είχαν φαντασία
-πρωτοβουλία-δημιουργικότητα,έπαιζαν με κάθε ευκαιρία στα σχολεία,στους δρόμους,έκαναν όνειρα.Οι χώροι που έπαιζαν ήταν γεμάτοι πέτρες,λάσπες και χώματα,χωρίς παπούτσια και καλές μπάλες.Πολλά ποδοσφαιρικά ταλέντα ανδρώθηκαν ποδοσφαιρικά στους δρόμους παίζοντας με τους φίλους τους,έχοντας την μπάλα στα πόδια τους ντριμπλάροντας όταν ήθελαν αυτοί,πάσαραν,
σκόραραν,χωρίς να τους δίνει κάποιος συμβουλές και οδηγίες.Όλα τα παιδιά συμμετείχαν στο
παιχνίδι-διασκέδαζαν-καβγάδιζαν.Μάθαιναν να χειρίζονται την μπάλα με ένστικτο και εφευρητικότητα.Υπάρχει διαφορά σε έναν παίκτη που διδάσκεται πως να παίξει σε σχέση με έναν
παίκτη που μαθαίνει από μόνος του να παίζει,να έχει ελευθερία στις κινήσεις του,να δοκιμάζει συνέχεια καινούρια πράγματα,να χτυπάει την μπάλα με διαφορετικά σημεία του ποδιού,να κάνει
λάθη.
  Σήμερα γεμίζουμε το γήπεδο με πιατάκια,κώνους,σκάλες συντονισμού,εμπόδια και διάφορα άλλα
υλικά που θεωρούμε ότι βοηθούν στην εκμάθηση του ποδοσφαίρου και την εξέλιξη των παικτών.
Υπάρχει ποτέ περίπτωση να συναντήσουμε κώνο σε πραγματικό παιχνίδι;
Σήμερα κάνουμε προπόνηση εστιάζοντας στο αποτέλεσμα του αγώνα.Δημιουργούμε τυποποιημένες
ασκήσεις που δεν έχουν συγκεκριμένο στόχο μάθησης.Άρα χαμένος χρόνος μάθησης.Απαγορεύουμε
τα παιδιά να ντριμπλάρουν και να παίζουν μόνο πάσες με μία επαφή.Να παίζουν γρήγορα και αποτελεσματικά=νίκη.Στο μυαλό των προπονητών-γονιών κυριαρχεί η σκέψη:
ΝΙΚΗ=ΕΠΙΤΥΧΙΑ
ΗΤΤΑ=ΑΠΟΤΥΧΙΑ
Ακόμα και τα παιδιά που έχουν κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στον χειρισμό της μπάλας δεν τα
αφήνουμε να προσπαθήσουν,να πάρουν πρωτοβουλία,να έχουν φαντασία.
Δημιουργούμε ρομπότ!!!!
Λέμε συνέχεια στα παιδιά να παίζουν σε συγκεκριμένες θέσεις να προσέχουν τα αμυντικά τους
καθήκοντα,πότε να πασάρουν,να ντριμπλάρουν,να σκοράρουν,χωρίς να χρειάζονται να σκέφτονται οι ίδιοι για τον ευατό τους.Το ΠΑΙχνιΔΙ είναι ο καλύτερος δάσκαλος-προπονητής.
Αφήνουμε τα παιδιά να ρυθμίζουν οι ίδιοι το παιχνίδι.Να έχουν ελευθερία,δημιουργικότητα,
φαντασία.Έτσι ώστε να αναπτύξουν τεχνικές δεξιότητες,να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση και να τους βοηθήσουμε να βελτιώσουν τη δυνατότητα λήψης απόφασης μόνοι τους και να αυξήσουν την ταχύτητα σκέψης τους σε καταστάσεις,όπως το παιχνίδι.
Τέλος θα κλείσω με δύο ερωτήσεις....

1)Υπάρχει σωστός τρόπος  ή λανθασμένος τρόπος μάθησης;
2)Άρα τυπική μάθηση ή δημιουργική;

                                                                                                     Φούντας Κων/νος
                                                                             Υπεύθυνος Σχολής ποδοσφαίρου΄΄Φίλιππος Θέρμης΄΄
                                                                                               Filippos Soccer School
                                                           

ΠΩΣ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΘΕΤΙΚΟΣ ΓΟΝΕΑΣ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑΣ ΣΑΣ

ΘΕΤΙΚΟΣ ΓΟΝΕΑΣ

Όλοι θέλουν να δουν ότι η ομάδα του παιδιού τους έχει επιτυχία. Ωστόσο, όταν τα πράγματα δεν πάνε τόσο καλά, το πρώτο πράγμα που συνήθως παρατηρούμε είναι η δυσαρέσκεια των γονέων και ο σχολιασμός-κουτσομπολιό σχετικά με συγκεκριμένους παίκτες ή το coaching. Το πιο εύκολο πράγμα είναι να σχολιάζουμε αρνητικά,ωστόσο αυτό είναι πολύ επιβλαβές απ΄όσο μπορούμε να φανταστούμε!!Ως ενήλικες μπορούμε να είμαστε οι χειρότεροι επικριτές και να πιστεύουμε ότι η απόδοση του παιδιού μας αποτελεί αντανάκλαση του γονικού μας ρόλου.
Εδώ είναι μερικές συμβουλές για τους γονείς, έτσι ώστε να γίνεται μια θετική δύναμη στην ομάδα του παιδιού σας και ως εκ τούτου να συμβάλλετε στην επιτυχία τους. Οι γονείς έχουν πολύ μεγαλύτερη επιρροή(θετική ή αρνητική) στις ομάδες  από ότι οι περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν!!

ΚΩΔΙΚΑΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ:

1. Δίνουμε έμφαση στις θετικές πτυχές των αγώνων και της απόδοσης του παιδιού
2.Τονίζουμε στο παιδί ότι πρέπει να διασκεδάζει τα παιχνίδια(αγώνας=προπόνηση)
3.Σεβασμός στους αντιπάλους-προπονητές-διαιτητές.
4.Δεν κάνουμε κριτική για συμπαίκτες-προπονητή(αν συμβαίνει κάτι μιλάμε οι ίδιοι στον προπονητή)
5.Ενθαρύνουμε το παιδί να μιλήσει στον προπονητή,αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα(ανάληψη ευθύνης του παιδιού να μιλήσει)
6.Βοηθήστε το παιδί σας να επικεντρωθεί στην απόδοση και όχι στο αποτέλεσμα.Θυμηθείτε η νίκη δεν είναι τόσο σημαντική,όσο η απόδοση!
7.Δεν μιλάμε αρνητικά κατά την διάρκεια των αγώνων.
8.Οι γονείς δεν εισέρχονται στον αγωνιστικό χώρο.
9.Να θυμάστε το παιχνίδι είναι για τα παιδιά.Δεν είναι για τη δόξα του προπονητή ή των γονέων ή του συλλόγου.
10.Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η πραγματική ανάπτυξη που επιδιώκουμε για τα παιδιά μας,είναι μια ανάπτυξη αγάπης για το παιχνίδι.
11.Αγκαλιάστε το παιδί σας:
Μερικές φορές η καλύτερη στιγμή για την αγάπη είναι όταν το παιδί ή η ομάδα έχει ένα κακό παιχνίδι. Το παιδί σας θα αναζητά υποστήριξη από εσάς. Πρέπει να οικοδομήσουμε αυτή την εμπιστοσύνη. Βάλτε το χέρι σας γύρω του και αφήστε το να καταλάβει  πρώτα απ 'όλα ότι είστε εκεί για εκείνο. Αυτές μπορεί να είναι πολύ εποικοδομητικές στιγμές εάν τις εκμεταλλευτείτε. Μην τους αφήνετε να διαμαρτύρονται για συμπαίκτες, διαιτητές ή προπονητές! Αντ 'αυτού, να βρουν πράγματα που έκαναν καλά και να φυτέψουν σπόρους στο κεφάλι τους για το πώς μπορούν να έχουν διαφορετικό αποτέλεσμα την επόμενη φορά. Είναι επίσης καλό να είμαστε ειλικρινείς σχετικά με την προσπάθεια και τη στάση τους. Μιλήστε μαζί τους για το πώς μπορούν να βοηθήσουν τους συμπαίκτες τους και να δώσουν ένα καλό παράδειγμα μέσω της στάσης, της προσπάθειας και της γλώσσας του σώματος. Πρέπει να σιγουρευτείτε σε αυτές τις συνομιλίες ότι ποτέ δεν μιλάτε αρνητικά για άλλους παίκτες, προπονητές και φυσικά για το ίδιο σας το παιδι!!

Great teachers are better observers than they are teachers. Teaching is, in some ways, a myth. The greatest skill is learned, more than it is taught. And the great teacher realizes this.The great teacher introduces the student to a concept and allows him to make acquaintance with it. He leads him into the room and allows him to have a look around. Given the appropriate freedom, the student ambles through the room, visiting the corners and the layout. His brain develops a feel for the boundaries of the room and how to move within it without bumping into walls. With time, the student learns to live within the room and breathe its unique fragrance. Eventually, the room becomes home.This is the way in which skill is developed.Unfortunately, the vast majority of the instruction that prevails across the world consists of leading the student by the hand. Pulling him into the room. Taking him to each part of the room and defining its characteristics. Showing him how to walk within the room. Demonstrating for him the length of the stride and the speed of the walk. The student is instructed to memorize the information and repeat it for the teacher.There is a huge problem with this approach. In memorizing the information, the student’s attention is on the information, rather than its relevance. His focus is on the form, rather than its place within the movement. In memorizing, he ceases to learn. In following, he loses his way.The great teacher searches not for the perfect time to teach, but for the perfect time to retreat. Every now and again, he will reappear, not so much to instruct, but to enhance the student’s understanding. For he realizes that the student’s progress, or lack thereof, does not so much depend upon his mastery of the motion, but on the mastery of his understanding of the concept behind the motion. As the student’s understanding is refined, his motion progresses.The great teacher is, therefore, a third wheel, so to speak. If he fears anything, it is saying too much. If he detests anything, it is standing in the way between the student and the concept.The great teacher understands that it is only once the student makes something his very own, will he attain mastery of it. In making it his own, he transcends instruction. His skill becomes an inseparable part of him.
Learning begins when teaching stops.
The great teacher realizes this.
If only we had more of them in the world.
For this is who Siddha Performance caters to.
Siddha Performance was created EXCLUSIVELY for world class professional athletes. In order to reveal The Truths to those RARE ATHLETES who seek to become LEGENDS in their Sport. And who seek to attain BLISS in their Lives.

''ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ''

  Είναι  σωστό να αφήνουμε τα παιδιά να μάθουν μέσα από το παιχνίδι και ο προπονητής δεν θα πρέπει να διορθώνει και να λέει στα παιδιά πως θα παίξουν;
  Επίσης έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι στις αναπτυξιακές ηλικίες τα παιδιά δεν θα πρέπει να καθοδηγούνται.Υπάρχουν βέβαια και οι προπονητές που πιστεύουν,ότι θα πρέπει σε κάθε του κίνη-
ση του ο παίκτης να καθοδηγείται....:<<πάσαρε...σούταρε...διώξε...τι σου έχω μάθει..;..κ.λ.π>>,όχι μόνο στις προπονήσεις,αλλά και στούς αγώνες.Τελικά είναι σωστό ή όχι;Να καθοδηγείται ο παίκτης ή απλά να αφήνουμε το παιχνίδι να είναι ο δάσκαλος του;
  Ο Μέσσι π.χ. αν είχε ένα προπονητή να τον καθοδηγεί και να μην τον αφήνει να παίξει,να ντριπλάρει θα ήταν αυτός που βλέπουμε σήμερα;Άλλα και χωρίς τη βοήθεια και την τεχνική ανάπτυ-
ξη και την καθοδήγηση από τους προπονητές του θα έφτανε σε αυτό το επίπεδο;Οι Άγγλοι λένε ότι,
ένας τρόπος να μάθουμε ποδόσφαιρο,είναι να παρακολουθούμε αγώνες...Αλλά αυτό από μόνο του δεν φτάνει.
  Τα παιδιά χρειάζονται ανθρώπους-προπονητές,που πρώτα πρέπει να είναι παιδαγωγοί,που θα διδά-
ξουν την σωστή διαπαιδαγώγηση αλλά και την τεχνική και τακτική αναπτυξή τους!!Πρέπει να αφή-
νουμε τα παιδιά να παίζουν και να διασκεδάζουν και το παιχνίδι να είναι ο δασκαλός τους,αλλά και
να καθοδηγούμε και να διδάσκουμε με τον σωστό τρόπο.Το παιχνίδι είναι το καλύτερο περιβάλλον
που μπορεί να διδαχθεί  το παιδί το ποδόσφαιρο,αλλά και δασκάλους-προπονητές που θα εξασφαλί-
σουν στο παιδί την σωστή τεχνική και τακτική ανάπτυξη,ανάλογα με το επίπεδο και την ηλικία.
 Στόχο στις αναπτυξιακές ηλικίες είναι να βάλουμε τις βάσεις,για να δημιουργήσουμε ανθρώπους-
ποδοσφαιριστές,που θα έχουν αυτοπεποίθηση και θα παίρνουν πρωτοβουλίες και θα χαίρονται το
ΠΑΙΧΝΙΔΙ....!!!

             <<ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΟΥΝ>>


                           
                                                                            ΦΟΥΝΤΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ
                                                                 
                                                 DIRECTOR FILIPPOS F.C. SKILLS ACADEMY

No Tactics Until 13?

No Tactics Until 13? Nonsense.

August 23, 2015 Paul Cammarata Coaching Education, Youth DevelopmentCoach Education, Coaching, Coaching Education, development, Football, Soccer, tactics, Youth Development

One of the most misunderstood and pervasive statements within youth development is the idea of “no tactics until 13” when teaching or coaching. It’s an idea that might be born out of good reasoning when put into context, but the issue remains that when coaches hear this they inevitably take this mantra to the utmost and treat it as dogma.

No tactics until 13 is just plain incorrect because it misunderstands what tactics mean as well as the necessary, important development process for young players.

No tactics until 13 may stem from the idea that 8 year old’s should not be taught how to play out of the back in a 4-3-3. There are much more important things to learn at that age, but the statement still remains, “No tactics until 13.” What does that mean then? To the average coach who is beginning to learn the game it acts as one of the most dangerously misleading sign-posts for someone who needs guidance and help as they develop. It’s too vague, it’s too ambiguous, because ultimately tactics are the foundation upon which technique is applied or executed correctly. Every action should have a thought behind it and at any age we should encourage decision-making skills.

Let’s look at what exactly tactics mean and then examine the issue that many players face at the older ages because of this pervasive mantra.

Various people will define tactics within soccer differently. Claudio Reyna through the USSF defines tactics as: “Individual or collective actions performed by a player or group of players to take advantage of an opponent, group of opponents or a team.

Explanation: The tactics are the tools to develop the strategy.

Example: Quick transition of the ball from one side of the field to the other.”

Another definition from the USSF via an E license manual defines tactics as : “the where, when, and why of soccer. Soccer is a team sport that allows each player to impose their personality into the game. The free flowing characteristics of soccer provides players numerous opportunities to make instant decisions while attacking or defending.”

Inevitably, however you want to define tactics, it requires players to be decision-makers. Tactics are everywhere. Tactics are in everything we do. Decision-making is a skill that can be enhanced or shunned depending on the coaching of the activity and every activity, whether a U7 session or a U18 session must contain decision-making (aka tactics) in the activities.

Every technique you work with your players on should have a tactical application behind it. If you’re working with 6 and 7 year old’s on dribbling and running with the ball, there must be a thought process there. “If I have the ball, do I want to kick it or control it?” More importantly perhaps, “When I have the ball with open space what do I do compared to when I have the ball but no open space?” These are tactics! When to dribble and when to pass? Tactics. When to dribble with big touches or when to dribble with small touches? Tactics. When to take a defender on or when to pass the ball to a teammate? Tactics. When, where, and why of anything with the game? Tactics.

This is not to say that the why is more important than the how at early ages. Indeed, the how to do things (the technique itself) is vastly important at the younger ages because players need to know how to do something properly before they can apply it within a certain context. A player who doesn’t know how to dribble won’t do much good even if he does know when he should dribble into open space or keep the ball in tight spaces. While technique must be constantly worked on, even at the youngest ages, there needs to be decision-making present in activities. While you may coach the technique at U8 more-so than the why or where, ONLY coaching the technique is a pitfall just as bad as ONLY coaching the tactics and disregarding the technique.

If you are running training sessions and only teaching the how, you are doing your players a disservice. The quote from Cruyff always comes to mind.

Don’t make the mistake and think your players can’t handle these ideas. They can and will if they are asked, but if they’re constantly in an environment where they don’t have to think, they are going to regress with their problem-solving skills. At the youngest ages I focus on open space and what to do. When our team has the ball do we want to spread out or do we want to all stand around one ball? When the other team has the ball should we all back away into the goal or should we go towards the ball to try an win it nearer to the other team’s goal, and why? Young kids can and should handle these questions, but they have to be asked in the appropriate setting and manner.

As players get older, we’re still well below the age of 13, can we focus on individual principles. When I have the ball can I penetrate? If my teammate has the ball can I support them either wide, high, or deep. When I’m defending, where should I run when approaching the defender and if my teammate is defending, where should I be to offer cover. These are not difficult concepts if they are worked on correctly and in the appropriate manner. Any technical game you incorporate can involve these decisions, and here is where you are still enhancing and working on technical development but ensuring that there is a thinking-side to each activity.

Understand, it is EASY to run a session and only coach the HOW. It is easy to “let the game be the teacher” by putting on activities and telling kids to pass to teammates using the inside of the foot, or dribble using their laces or the outside of the foot. It becomes harder when you have to actively coach and help your players understand why, when, and where to use laces when dribbling compared to the outside of the foot, or why, when, and where to pass the ball with the inside of the foot as compared to just explaining how to pass properly. The former may be “coaching,” but the latter is developing soccer players.

When we begin to develop decision-makers, we can hope to avoid the pitfalls of many current young players. All too often we develop players who can do 100 tricks and flicks but can’t pass a ball properly at the right speed, time, and foot. We live in a YouTube generation where the how to do 100 skills is seen and encouraged more than the how, when, where, and why to do 1 or 2 good skills. College players are entering higher levels of play without understanding the basic principles of play, whether it be pressure, cover, and balance for defense or penetration, support, or improvisation in attack.

Any player can learn how to do a scissor past a cone, but if the player is never tested in an environment where they have to take a defender on 1v1, they aren’t going to fully understand the proper application of a scissor. How often have you seen a player do a skill move when the opposing team isn’t anywhere close! This is the problem when technical development is encouraged without any tactical development.

Here is a video presented by a professional team as “Academy Tactics: U12”

http://www.dcunited.com/video/2015/01/14/dc-united-academy-tactics-u-12-presented-by-progressive-radiology

The coach is quite clear in explaining that it is a technical passing activity, but the club itself promotes this as tactics. There is little to no thought process involved, with some instructions as to back foot or hip placement but little why. Is a 1 minute clip enough context? Perhaps not, but the fact that this is considered “tactics” is scary enough.

Ultimately, the best players and coaches are in an environment that fosters thinking. Tactics are thinking, and the game without thinking is no game at all. Do yourself and your players a favor, and begin to develop players who are technically competent and comfortable thinking for themselves.

-Paul Cammarata

CRUYFF TEACH THE BASIC SKILLS

Cruyff :
Teach the basic skills

Cruyff 's comments :
*Οι παίκτες πρέπει να είναι κυρίαρχοι της μπάλας!!
*Επικεντρωνόμαστε περισσότερο στην βελτίωση της ατομικής τεχνικής!!
*Οι Σχολές ποδοσφαίρου πρέπει να επικεντρωθούν στην ανάπτυξη βασικών δεξιοτήτων (skills) - (passing , dribbling ,receiving ,shooting...etc.)
*Η ανάπτυξη των βασικών δεξιοτήτων πρέπει να γίνεται με τον ίδιο ρυθμό,όπως η σωματική και η τακτική ανάπτυξη!!!
*Οι Σχολές ποδοσφαίρου πρέπει να παρέχουν περισσότερο εκπαίδευση δεξιοτήτων (skills) και λιγότερο τακτική και φυσική κατάσταση !!!
*Οι παίκτες πρέπει να χρησιμοποιούν και τα δύο πόδια !!!
*Αυτό που βλέπουμε στις βασικές τεχνικές και δεξιότητες του μέσου όρου παικτών ...ότι τα μαθήματα στις προπονήσεις είναι υπερβολικά θεωρητικά!!!

Αν θέλουμε να μεγαλώσουμε νικητές ποδοσφαιριστές ξανά

Ημερομηνία δημοσίευσης: 29/03/2015, 18:45 Τελευταία ενημέρωση: 29/03/2015, 18:49

Σε ένα κόσμο όπου τα παιδιά δεν μπορούν πια να παίξουν έξω χωρίς επίβλεψη, οι γονείς και οι προπονητές έχουν αναλάβει τα ηνία, και η ανταγωνιστική τάση που φέρνουν οι ενήλικες στο παιχνίδι σημαίνει ότι οι μικροί δεν προλαβαίνουν να ερωτευτούν το ποδόσφαιρο, να παίξουν για να διασκεδάσουν και συνεπώς να αναπτύξουν πραγματικά τις δεξιότητες τους. Ένα εξαιρετικό άρθρο από τον Νίκκι Παπαβασιλείου -UEFA Pro Licence coach Ο αείμνηστος, μεγάλος Alex Stock, διευθυντής της QPR & Fulham το βρήκε με ακρίβεια όταν είπε για το σύγχρονο νεανικό παιχνίδι: «Όπου και να πάω υπάρχουν προπονητές. Δάσκαλοι που λένε στα μικρά αγόρια να μην το κάνουν αυτό ή εκείνο και γενικά δεν αφήνουν τα καημένα τα μικρά παιδιά να ζήσουν. Νεανικές ομάδες παίζουν με κεντροαμυντικούς και ενάμιση αντρες μπροστά, χωρίς πλάγιους, τέσσερις στη μέση. Φοβούνται μέχρι θανάτου να χάσουν, ακόμα και σε αυτή την τρυφερή ηλικία, και αυτό με κάνει να κλαίω.» Οι ποδοσφαιριστές που έμαθαν παίζοντας στο δρόμο, στους οποίους αναφέρθηκε ο Bobby Charlton, είχαν λιγότερους περισπασμούς από τα σύγχρονα παιδιά. Δεν ήταν κλεισμένοι στο σπίτι με γονείς τρομοκρατημένους από την κυκλοφορία και την πιθανότητα επιθετικών «αγνώστων». Τα παιδιά εκείνο τον καιρό δεν έπαιζαν μόνο ποδόσφαιρο αλλά σκαρφάλωναν δέντρα, οδηγούσαν ποδήλατα, έχτιζαν κρυψώνες και εξερευνούσαν την γειτονιά τους. Η αυτοπεποίθηση, οι κοινωνικές δεξιότητες και η ικανότητα να ρισκάρουν που μάθαιναν από αυτές τις εμπειρίες, τους έκαναν να απολαμβάνουν το παιχνίδι τους περισσότερο. Στο ποδόσφαιρο του δρόμου, το κάθε παιδί στην γειτονιά μπορούσε να συμμετέχει. Μπορεί να ντρεπόσουν που σε διάλεγαν τελευταίο αλλά τουλάχιστον έπαιζες, και αν το παιχνίδι ήταν πολύ άνισο και έχανε την χαρά του, «Αντρέαs ο μάγος της ντρίπλας» άλλαζε με τον «αδέξιο Μάριο» για να το ισορροπήσουν. Τα παιδιά επίσης μάθαιναν να παίζουν σε διαφορετικές θέσεις. Μπορεί να ήσουν τερματοφύλακας μια μέρα και να έπαιζες αμυντικός την επόμενη. Το σίγουρο ήταν ότι είχες μια ολοκληρωμένη ποδοσφαιρική εκπαίδευση. Επίσης έπαιζες εναντίον μεγαλύτερων παιδιών, και αν δεν μπορούσες να τους φτάσεις σωματικά, έπρεπε να χρησιμοποιήσεις καινούριες τεχνικές και διορατικότητα για να μπορέσεις να τους ανταγωνιστείς. Τα παιδιά μάθαιναν το ένα από το άλλο. Τα σημερινά παιδιά μαθαίνουν από τους μεγάλους. Χωρίς την ελευθερία του δρόμου, οι πρώτες ποδοσφαιρικές τους εμπειρίες είναι οργανωμένες, ελεγχόμενες και διδασκόμενες. Η γνώμη τους δεν μετρά πραγματικά, και δεν προλαβαίνουν να αναπτυχθούν και να μάθουν. Όπως οι οικογένειες δεν έχουν πια χρονο να μαγειρέψουν ένα κανονικό γεύμα και να καθίσουν μαζί στο τραπέζι, οι προπονητές δεν έχουν χρόνο για χάσιμο για να αναπτύξουν τα παιδιά στο ποδόσφαιρο. Η ανάπτυξη είναι μακροπρόθεσμη και χρειάζεται χρόνια υπομονής, αλλά στην σημερινή κοινωνία που επιζητά τη «νίκη με κάθε κόστος» οι προπονητές θέλουν να επιτύχουν εδώ και τώρα, οπόταν διαλέγουν τα μεγαλύτερα παιδιά, και βάζουν ένα γίγαντα να χτυπήσει την μπάλα όσο πιο δυνατά γίνεται προς σε ένα ακόμα μεγαλύτερο γίγαντα που στέλνει την μπάλα στο βάθος του τέρματος. 10-0, είμαστε ομαδάρα και η άλλη ομάδα είναι χάλια. Οι θεατές εκρήγνυται σε απόλυτη έκσταση όταν σκοράρει η ομάδα τους, αλλά σπάνια χειροκροτούν είτε τα γκολ ή το επιδέξιο ποδόσφαιρο των αντιπάλων. Τι μαθαίνουν τα παιδιά από όλο αυτό; Σίγουρα όχι ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα όμορφο παιχνίδι. Μαθαίνουν ότι είσαι ήρωας άμα κερδίσεις και επιστρέψεις στο σπίτι με το τρόπαιο του «'Αντρα του Αγώνα». Αλλά αμα χάσεις είσαι ο κακός - και είναι ψυχρή η διαδρομή μέχρι το σπίτι με τον μπαμπά σου να αναλύει το κάθε σου λάθος. Αν θέλουμε να μεγαλώσουμε νικητές ποδοσφαιριστές ξανά, πρέπει να δώσουμε το παιχνίδι πίσω στα παιδιά. Στον 21ο αιώνα, το ποδόσφαιρο του δρόμου μπορεί να έμεινε πίσω στο παρελθόν, αλλά τουλάχιστον θα μπορούσαμε να προσπαθήσουμε να παρέχουμε κάτι ανάλογο σε ένα ασφαλές, διασκεδαστικό περιβάλλον στις παιδικές ομάδες. Απλώς θα πρέπει να κάνουμε πίσω σαν προπονητές και να αφήσουμε τα παιδιά να παίξουν. Σε μικρά παιχνίδια, όπως το 4v4, το παιχνίδι μπορεί να είναι ο δάσκαλος και τα διαφορετικά είδη γκολ και χαρακτηριστικών μπορούν να επικεντρώσουν σε διαφορετικές ικανότητες και διορατικότητα. Για τα παιδιά συνεχίζει να είναι απλά ένα παιχνίδι και το σημαντικότερο, διασκεδαστικό. Πρέπει να μάθουν να λύνουν τα δικά τους ποδοσφαιρικά προβλήματα στον αγωνιστικό χώρο, να προσπαθήσουν από μόνοι τους πριν να τους δώσουμε την λύση. Γονείς, προπονητές και παιδιά πρέπει να δουλέψουν μαζί. Ομάδες Grassroots πρέπει να κάνουν συναντήσεις με τους γονείς και τα παιδιά για να συζητήσουν κανονισμούς και συμφωνίες και να καταλάβουν όλοι ποια είναι η συμβολή τους. Στην ομάδα που προπονώ είχαμε φανταστικά αποτελέσματα χρησιμοποιώντας αυτή την φιλοσοφία. Ανακαλύψαμε ότι άμα δίνουμε προτεραιότητα στα παιδιά και το κάνουμε το δικό τους παιχνίδι, δεν διασκεδάζουν απλά και αναπτύσσονται καλύτερα σαν άνθρωποι, αλλά και αναπτύσσουν πάθος για το ποδόσφαιρο. Αυτό που μας εξέπληξε περισσότερο ήταν ότι είδαμε σχεδόν άμεσα αποτελέσματα στο γήπεδο. Τα παιδιά εκφράζονταν, δεν φοβούνταν την αποτυχία (κανένας δεν τους φωνάζει) και έπαιζαν με φαντασία και ικανότητα. Επίσης είδαμε βελτίωση στα λιγότερο ταλαντούχα παιδιά που πολλοί αδίστακτοι προπονητές θα τα είχαν πετάξει έξω πολλά χρόνια πριν. Είναι σαν να βρίσκονται τα παιδιά πίσω στον δρόμο, όλοι παίζουν χαμογελαστοί, με γονείς και προπονητές που λάμπουν από χαρά να τους παρακολουθούν. Ισως, αν αυτό το μήνυμα μπορεί να εξαπλωθεί, θα μπορούσε να επαναφέρει μια γενιά ποδοσφαιριστών που παίζουν δημιουργικά και χωρίς φόβο, που λύνουν τα προβλήματα τους στο γήπεδο, και που απολαμβάνουν το παιχνίδι. Ποδοσφαιριστές που παίζουν για να κερδίσουν, αντί να χάνουν από φόβο.

ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΩΝ ΗΛΙΚΙΩΝ

-Ξεκινάμε την προπόνηση με διασκέδαση.
-Έχουμε πάντα μιά μπάλα για κάθε παίκτη.
-Όχι μεγάλη αναμονή στις ασκήσεις.
-Όχι καθορισμένες θέσεις στους παίκτες.
-Βελτίωση και ανάπτυξη ατομικά και έπειτα ομαδικά.
-Πολλές ασήσεις 1ν1 (skill,speed,strenght..κ.τ.λ).
-Πολλές ασκήσεις με σούτ.
-Όσο γίνεται περισσότερες επιθέσεις και άμυνες μπροστά στις εστίες.
-Εμπνέουμε τους παίκτες με τις ασκήσεις μας δείχνοντας ενέργεια και ενθουσιασμό.
-Ρωτάμε τους παίκτες πια τεχνική θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουν σε διαφορετικές καταστάσεις και τι αποφάσεις θα πρέπει να πάρουν.
 Έτσι με τη συμμετοχή τους σε αυτή τη διαδικασία επιταχύνουμε τη μάθηση και την ανάπτυξη.
-Επιλογή κάθε φορά ένα  skill (δεξιότητα) για άσκηση για το σπίτι.

ΕΝΑ ΄΄ΑΓΚΑΘΙ΄΄ΣΤΙΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣ

'Ενα ¨αγκάθι΄΄ στις Αναπτυξιακές ηλικίες.....!!!!
Του Κωνταντίνου Φούντα.
Ένα πολύ μεγάλο θέμα που βέβαια κρύβει πολλές παγίδες είναι η χρησιμοποίηση μεγαλύτερων ηλικιακά παιδιών στους αγώνες για να
΄΄κλέψουμε την νίκη΄΄.Το φαινόμενο αυτό αντί να πάψει να υφίσταται όλο και γιγαντώνεται..Αντιμετώπισα αυτό το πρόβλημα και τα προηγούμενα χρόνια και θα αναφέρω τις σκέψεις μου..
Κατ' αρχήν θα πρέπει τα όρια ηλικίας των παιδιών να είναι ανά χρονιά,γιατί ακόμα και η διαφορά ενός έτους στις πολύ μικρές ηλικίες είναι εμφανής στους αγωνιστικούς χώρους.Ποιά είναι όμως η αιτία του προβλήματος?
α)Η φιλοσοφία των ακαδημιών (Διοίκηση συλλόγου-υπεύθυνοι ακαδημιών .
β)Προπονητές
γ)Γονείς
Όταν μια ακαδημία δεν λειτουργεί με συγκεκριμένη αγωνιστική φιλοσοφία,όσον αφορά τις ηλικίες και θέλουν πάση θυσία να κερδίζουν τους αγώνες για να αναδείξουν την ακαδημία.Έτσι βάζουν σε δεύτερη μοίρα την ανάπτυξη και βελτίωση των αθλητών τους!!
Οι προπονητές οι οποίοι σε μεγάλο ποσοστό τους ενδιαφέρει η νίκη πάση θυσία για να ικανοποιήσουν τις διοικήσεις των ακαδημιών -γονείς -προβολή ακαδημίας και να φτιάξουν ένα καλό βιογραφικό..
Έτσι μαθαίνουμε στα παιδιά από πολύ μικρή ηλικία την αδικία και να μήν σέβονται γενικότερα τον αντίπαλο,άρα λάθος διαπαιδαγώγηση..Στην πραγματικότητα βέβαια όταν δεν σεβόμαστε τον αντίπαλο είναι σαν να ΄΄πυροβολούμε τον ίδιο μας τον ευατό΄΄γιατί αργότερα τα παιδιά παύουν να σέβονται τους ίδιους τους προπονητές τους που τους δίδαξαν να μην σέβονται...Επίσης αυτό μπορεί να είναι και επικίνδυνο για τη σωματική ακεραιότητα των αθλητών,όταν η διαφορά είναι μεγαλύτερη των δύο ετών..,και όχι μόνο σωματική αλλά και λεκτική βία που πολλές φορές χρησιμοποιήται.Γιατί οι ποδοσφαιριστές που θα πρέπει ηλικιακά να συμμετέχουν και να διασκεδάζουν στο βωμό της νίκης μένουν στον ΄΄πάγκο΄΄ Αρα τη διδάσκουμε στα παιδιά ...΄΄΄΄κλέψε λίγο΄΄
Ρωτήσατε ποτέ αυτόν τον αθλητή που βλέπει το παιχνίδι από τον πάγκο πως νιώθει??
Οι γονείς γνωρίζουν ότι συμμετέχοντας το παιδί τους σε ένα παιχνίδι με ηλικιακά μικρότερους αθλητές δεν κερδίζει απολύτως τίποτα όσον αφορά την εξελιξή του ως αθλητή,Αντιθέτως μαθαίνει στο παιδί την αδικία.Τα παιδιά ακολουθούν το παράδειγμα των γονιών -προπονητών.Γι' αυτό όταν θέλω να κρίνω ένα προπονητή-γονιό κοιτάω τη συμπεριφορά των αθλητών του κατά τη διάρκεια του αγώνα.Η πιο μεγάλη αδικία όμως είναι για τα παιδιά που ενώ θα έπρεπε να αγωνίζονται με τους συμπαικτες τους στον αγωνιστικό χώρο να βλέπουν τα μεγαλύτερα παιδιά ..να παίζουν για αυτούς και να νιώθουν ότι τους κλέβουν τη συμμετοχή!!!

The Making of Messi - Sky documentary

Tap-ins need practice too…By David Clarke

It’s funny, when you’re watching a match and a goal is scored, how often do you hear someone say: “that was just a tap-in – I could have scored that”. But it’s important not to forget that it was the movement in the build up to the goal and the decision to stay with the attack that often creates simple tap-ins.
Talk to Lionel Messi about tap-ins. He scored a record-breaking 91 goals in 2012 and he would be the first to tell you that simple tap-ins count for just as much as his spectacular drives and dribbles. If the player wasn’t there to put the ball in the net, the team wouldn’t score.
Tap-ins or rebounds are like the last putt in golf – they’re just as important as a huge drive down the fairway.
A big part of a striker’s job is being in the right place at the right time, following up shots in order to put rebounds into the back of the net. In a youth game spectacular goals are a rarity but rebounds are plentiful. Young players can learn a lot from watching Messi – not just from his sublime skills but he also regularly demonstrates how important it is to be in the right place at the right time. You can always count on him to pop up and tap the ball into the net after it has been parried by a keeper. A good striker will always anticipate a rebound or be in the right place to finish off a move.
I like my strikers to follow any shots on goal, however feeble they are, because young keepers often push the ball away rather than risk catching it, giving predatory attackers a second chance to score. Supporting strikers should never stop running, as they may be the ones that get the rebound coming their way.
Having the ability to finish off moves is vital to the development of young footballers. A confident bunch of players makes for a much better team and increases the opportunities of success. There is nothing more disheartening for the whole team when chances are not taken. And it takes practice to get it right. Look at any of the top finishers in the world and behind their success you will find hours and hours of practice, both in training sessions and on their own.

You need your players to practice as often as possible, using sessions that will help them perfect their finishing technique. Otherwise you’ll end up standing on the touchline on match day with your head in your hands.

Πως δουλεύουν στις ακαδημίες της Ισπανίας!- sports academies.gr

Έπειτα απο παράκληση αναγνωστών μας επαναφέρουμε το άρθρο που αναφέρεται στις Ακαδημίες ποδοσφαίρου της Ισπανίας και τον τρόπο που δουλεύουν εκείνοι με τα νεαρά ταλέντα.
Τι γίνεται στις ακαδημίες της Ισπανίας!
Αν παρακολουθήσετε μία προπόνηση Ισπανικής ομάδας, θα ανακαλύψετε πως ο χρόνος που αφιερώνεται στην φυσική κατάσταση είναι ελάχιστος.Οι δικές μας ομάδες αφιερώνουν τουλάχιστον μίση ώρα σε τρέξιμο, άλματα και διάφορες ασκήσεις.
Στην Ισπανία η φυσική κατάσταση δουλεύετε με μπάλα!
Ας δούμε τι έγινε στην Ισπανία τα τελευταία δύο χρόνια: το 2008 κατέκτησαν το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και το 2010 το Μουντιάλ, αλλά η Εθνική τους ομάδα είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου.Το κίνημα των νέων ομάδων της Ισπανίας από το 1991 ως το 2010 έφερε στην τροπαιοθήκη 6 Ευρωπαϊκούς τίτλους (4 της Under 16 και 2 της Under 17) και παρήγαγε παίκτες που σήμερα θεωρούνται οι καλύτεροι στον κόσμο (Τσάβι, Ινιέστα, Σέρχιο Ράμος, Τόρες και άλλοι).
Πως το κατάφεραν; Ξεκινώντας από το απλό αξίωμα:
«Στο ποδόσφαιρο μετράει η τεχνική περισσότερο από οτιδήποτε άλλο». Λόγια ιερά.

Η ΤΕΧΝΙΚΗ: Αν παρακολουθήσετε μια προπόνηση Ισπανικής ομάδας (εντάξει, όχι όλων, αλλά της πλειονότητας) θα ανακαλύψετε πως ο χρόνος που αφιερώνεται στην φυσική κατάσταση είναι ελάχιστος. Οι δικές μας ομάδες αφιερώνουν τουλάχιστον μισή ώρα σε τρέξιμο, άλματα και διάφορες ασκήσεις, ενώ εκεί αυτά δεν ξεπερνούν τα 15 λεπτά. Επιπλέον, στην Ισπανία η φυσική κατάσταση δουλεύεται με μπάλα.
Τι σημαίνει αυτό; Πως μπορώ να πετύχω ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα φυσικής κατάστασης ακόμα και δουλεύοντας ασκήσεις με μπάλα. Ουσιαστικά, δεν υπάρχει λόγος να πηγαίνω στο γυμναστήριο για να αυξήσω τη μυϊκή μάζα των ποδιών. Αρκεί να κάνω 30-40 σουτ συνεχόμενα με την μεγίστη δύναμη και στο τέλος θα έχω δυναμώσει.
Και, αν θέλω να δουλέψω ταχύτητα, μπορώ εύκολα να πάρω τη μπάλα στα πόδια μου, να τρέχω γρήγορα για 10-15 μέτρα, πιθανόν και με συνεχή αλλαγή κατεύθυνσης (περιστατικό που συμβαίνει συχνότατα στα παιχνίδια). Κατ’ αυτόν τον τρόπο, εκτός του ότι προπονούμαι σε φυσική κατάσταση, ταυτόχρονα βελτιώνομαι πολύ και τεχνικά. Αυτή είναι η Ισπανική μέθοδος.

Η ΔΥΝΑΜΗ: Το καυτό θέμα σε ότι αφορά τις συζητήσεις για την φυσική κατάσταση είναι πάντα αυτό της δύναμης. Κάποιοι στην Ιταλία επιλέγουν να βάζουν τους ποδοσφαιριστές στα μηχανήματα του γυμναστηρίου και απλά να περιμένουν την μυϊκή ενδυνάμωση.
Στην Ισπανία, αντίθετα, οι παίκτες μπαίνουν στο γυμναστήριο μόνο για αποκατάσταση μετά από τραυματισμό. Διαφορετικά, όλα γίνονται στο γήπεδο με τη μπάλα στα πόδια. Κάποια παραδείγματα για να καταλάβει κανείς πως η ενδυνάμωση επιτυγχάνεται και χωρίς γυμναστήριο είναι τα εξής:
1) Το κλασσικό σουτ στο τέρμα είναι μια φυσική κίνηση που δυναμώνει τον τετρακέφαλο του ποδιού.
2) Τα σπριντ με αυξανόμενο ρυθμό, αλλά με μπάλα στα πόδια, δυναμώνουν τα πόδια, βελτιώνουν την ταχύτητα, αλλά συνάμα βοηθούν και τον συντονισμό των κινήσεων.
3) Οι ασκήσεις «one on one» σε περιορισμένο χώρο βοηθούν στο κοντρόλ της μπάλας και ταυτόχρονα στην αύξηση της εκρηκτικότητας.Όπως φαίνεται, για να γίνει κάποιος ποδοσφαιριστής δεν χρειάζεται να κάτσει στον πάγκο του γυμναστηρίου και να σηκώνει βάρη.

ΤΟ ΠΡΌΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ: Χρειάζονται αλλαγές κυρίως στα τμήματα υποδομής, διότι εκεί βρίσκονται οι αυριανοί πρωταθλητές (το σήμερα δεν επιδέχεται πολλές βελτιώσεις). Για παράδειγμα, μια προπόνηση των νέων της Μπαρτσελόνα έχει την ακόλουθη δομή:
10 λεπτά αργό τρέξιμο και διατάσεις.
30 λεπτά ασκήσεις τεχνικής (πάσες χαμηλού ή μεσαίου ύψους ανάμεσα σε δύο ή τρεις παίκτες, κοντρόλ, κεφαλιές).
10 λεπτά σουτ στο τέρμα.
15 λεπτά εσωτερικό διπλό.
Είναι ένα πολύ απλό πρόγραμμα, αλλά αν καταλάβαιναν και οι δικοί μας προπονητές τη φιλοσοφία και τη χρησιμότητά του, θα κάναμε ένα βήμα μπροστά.

Η άποψη του ειδικού
Δεν του αρέσει να τον αποκαλούν «γκουρού», αλλά πως αλλιώς να τον χαρακτηρίσουμε; Μιλάμε για τον 74χρονο Χουάν Σαντιστεμπάν, πρώην παίκτη της Ρεάλ Μαδρίτης και εν συνεχεία συντονιστή των Εθνικών ομάδων νέων της Ισπανίας.
Υπό τις οδηγίες του μεγάλωσαν οι Τσάβι, Ινιέστα, Τόρες και Σέρχιο Ράμος, δηλαδή οι σημερινοί πρωταθλητές. Από το 1991 ως και σήμερα έχει οδηγήσει τις ομάδες ευθύνης του σε 6 Ευρωπαϊκούς τίτλους. Το δόγμα του είναι: «Μπάλα, μπάλα, μπάλα!». Και εξηγεί:
«Η τεχνική είναι η πιο σημαντική ιδιότητα για έναν παίκτη. Δεν αντέχω τους προπονητές που λένε πως μπορούν να φτιάξουν έναν ποδοσφαιριστή. Τι σημαίνει αυτό; Το ταλέντο είναι έμφυτο και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για να μπορέσει να αναπτυχθεί. Μα, αν κάποιος δεν το έχει, ακόμα και ένα χρόνο να τον έχω στο γυμναστήριο, δεν θα μπορέσω να τον κάνω ποδοσφαιριστή».
Πως είναι η κατάσταση στην Ισπανία;
«Στα τμήματα υποδομής μας ασχολούμαστε πολύ με την τεχνική και λιγότερο με τη φυσική κατάσταση. Αν ένα παιδί είναι μικρόσωμο και αδύναμο, αλλά διαθέτει ταλέντο, εμείς το θεωρούμε δυνητικό ποδοσφαιριστή. Ποτέ δεν το διώχνουμε λόγω περιορισμένης σωματοδομής».
Πως γίνονται οι προπονήσεις στην Ισπανία;
«Όλα γίνονται με τη μπάλα, δηλαδή με το εξάρτημα που χρησιμοποιείται και στο κανονικό παιχνίδι. Ακόμα και η εκγύμναση, δηλαδή τα σπριντ και το τρέξιμο γίνονται με τη μπάλα στα πόδια. Αυτό ταυτόχρονα βοηθά και την τεχνική».
Σε ποια ηλικία πρέπει να αρχίζει η εξειδικευμένη προπόνηση του παίκτη;
«Όχι πριν τα 15 χρόνια του. Μέχρι τότε, πρέπει να δοκιμάζει τα πάντα, καλύπτοντας κάθε ρόλο: του αμυντικού, του μέσου, του επιθετικού, ακόμα και του τερματοφύλακα. Αργότερα, με βάση τα χαρακτηριστικά του, μπορεί να ξεκινήσει εξειδικευμένη προετοιμασία».
Διδάσκετε τακτική στα τμήματα υποδομής;
«Καθόλου! Μόνο όταν ένας νέος είναι 18 ετών μπορεί να αφομοιώσει με κριτική σκέψη όσα ακούει. Νωρίτερα απλά εκτελεί. Έτσι, έχει σημασία να επιμένουμε στα ατομικά στοιχεία, όπως η πάσα και η ντρίμπλα και όχι στην ομαδική κίνηση. Γι’ αυτά τα πράγματα υπάρχει χρόνος αργότερα».

Τα τρία είδη ανθρώπων στον χώρου του ποδοσφαίρου.-Konstantinos Gianni.

                                Tα  τρία είδη ανθρώπων στον χώρου του ποδοσφαίρου.

Κατά την προσωπική μου άποψη υπάρχουν 3 είδη ανθρώπων (προπονητές, γυμναστές, μάνατζερ κ.α.) που ασχολούνται με τον χώρο του ποδοσφαίρου:

1. Είναι ο άνθρωπος εκείνος ο οποίος παρουσιάζει τον εαυτό ως μεγάλο - προπονητή, γυμναστή, μάνατζερ ενώ στην πραγματικότητα είναι άδειος από γνώσεις. Tο μόνο που μπορεί να έχει είναι ένα καλό ψεύτικο προφίλ προκειμένου να πείθονται οι υποψήφιοι πελάτες - θυμάτά του (γονείς παιδιών, αθλητές). Αυτός ο άνθρωπος συνήθως πληρώνεται αδρά όχι για το έργο του αλλά για τις υποσχέσεις και τα λόγια του, όχι μόνο προς τους γονείς των μικρών αθλητών αλλά πολλές φορές και προς τους ιδίους. Το πλεονέκτημα αυτού του ανθρώπου πηγάζει από την εκμετάλλευση του ονείρου των παιδιών να γίνουν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές ή να επιλεγούν από τις ακαδημίες κάποιας ευρωπαϊκής ομάδας. Συνήθως κολακεύει τον εαυτό του. Όνειρό του, απλά δεν έχει όνειρο . Το μόνο που κάνει είναι να ελπίζει οι δουλειές να πάνε καλά εκμεταλλευόμενος την παιδική αθωότητα και τους αφελείς γονείς.

2. Είναι ο άνθρωπος εκείνος ο όποιος χαρακτηρίζεται από την αρετή της αυτογνωσίας. Έχει πανεπιστημιακή μόρφωση (μεταπτυχιακό και σπανιότερα διδακτορικό δίπλωμα) και προσπαθεί συνεχώς να διευρύνει τις γνώσεις του. Είναι τελειομανής και δουλεύει σκληρά, συνήθως δεν αμείβεται σύμφωνα με τις γνώσεις και τις ώρες εργασίας του. Ο λόγος είναι ότι βρίσκεται στην αρχή της σταδιοδρομίας του και προσπαθεί να κτίσει πάνω σε υγιείς βάσεις την καριέρα του. Πολλές φορές δίνει λιγότερη σημασία στο οικονομικό όφελος και περισσότερη στην εξέλιξη των αθλητών του. Είναι χαμηλών τόνων και δεν υπόσχεται μεγάλα πράγματα στους αθλητές και τους γονείς τους. Στο δεύτερο είδος ανθρώπου μιλούν κολακευτικά οι γονείς των αθλητών και οι αθλητές του γι’ αυτόν και όχι ο ίδιος για τον εαυτό του. Το όνειρο του είναι να δει τους αθλητές του να αγωνίζονται σε υψηλό επίπεδο και να γίνουν σωστοί άνθρωποι, χρήσιμοι για την κοινωνία. Προσωπικό του όνειρο είναι κάποια στιγμή να μεταπηδήσει στο τρίτο είδος ανθρώπου το οποίο περιγραφώ στην συνέχεια.

3. Στο τρίτο είδος βρίσκεται ο άνθρωπος εκείνος ο οποίος εργάζεται στο επίπεδο το οποίο επιθυμεί και αμείβεται συμφώνα με τις γνώσεις και τις ώρες εργασίας του. Συνήθως έχει μεταπτυχιακό ή διδακτορικό δίπλωμα στην αθλητική επιστήμη και όχι μόνο. Η θέση την οποία κατέχει αποτελεί επιβράβευση των προσπαθειών και των θυσιών του. Δεν διαφέρει σε τίποτα περισσότερο με τον άνθρωπο του δεύτερου είδος.

Κατά το παρελθόν, έχω συναντήσει ανθρώπους και των τριών ειδών. Δυστυχώς, ακόμη υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι οι οποίοι ασχολούνται με το ποδόσφαιρο και ανήκουν στο πρώτο είδος. Προσωπικά θα ήθελα να συμβουλέψω τους γονείς να είναι περισσότερο καχύποπτοι και να μην πιστεύουν κάθε υπόσχεση και κυρίως να μην δίνουν περισσότερα χρήματα σε ανθρώπους που δεν γνωρίζουν σε βάθος, για δήθεν προώθηση του παιδιού τους.

Επίσης, θα ήθελα να αναφερθώ στον ρόλο των καμπ ποδοσφαίρου. Σε αυτή την περίπτωση, οι γονείς συχνά πέφτουν θύματα ανθρώπων του πρώτου είδους, με στόχο την επιλογή του παιδιού τους . Έχοντας συμμετάσχει στο παρελθόν σε καμπ ως συντονιστής και ως γυμναστής/προπονητής, έχω προσωπική εμπειρία. Αρκετοί γονείς στέλνουν τα παιδιά τους στα καμπ , με κύριο στόχο να επιλεγούν από την ομάδα που το διοργανώνει, με αναπόφευκτο αποτέλεσμα τα παιδιά να φεύγουν απογοητευμένα. Έχω την γνώμη πως αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος από την πλευρά των γονέων. Ο κύριος στόχος των καμπ είναι τα παιδιά να διασκεδάσουν, να κάνουν φίλους , να αποκτήσουν εμπειρίες και αναμνήσεις που θα τα βοηθήσουν στην εξέλιξη τους (το λέει η λέξη από μόνη της camp=κατασκήνωση). Όσον αφορά την επιλογή κάποιου παιδιού από κάποια ευρωπαϊκή ομάδα υψηλού επιπέδου, είναι πάρα πολύ δύσκολο έως σχεδόν αδύνατο κάποιο παιδί να επιλεγεί μόνο από ένα καμπ.

Στα περισσότερα καμπ επιλέγονται 2-3 παιδιά τα οποία βρίσκοντε σε διαφορετικό επίπεδο από τα υπόλοιπα παιδιά. Τα παιδιά συμμετέχουν σε ένα τελικό καμπ στις εγκαταστάσεις της ομάδας η οποία διοργάνωσε το καμπ. Οι εμπειρίες τις οποίες βιώνει το παιδί σε αυτό το στάδιο θα το συνοδεύουν για το υπόλοιπο τις καριέρας του, σε οποιοδήποτε επίπεδο. Το παραπάνω αποτελεί έναν ακόμη λόγο για την συμμετοχή του παιδιού σε καμπ. Εσείς γιατί επιμένετε να πηγαίνετε τα παιδιά σας στα καμπ με στόχο να τα δείτε να αγωνίζονται με χρώματα φανέλας μιας μεγάλης ομάδας;

ΥΓ.: Γονείς, εάν το κανακάρη σας είναι όντως καλός ποδοσφαιριστής θα γίνει επαγγελματίας με την αξία του και όχι με την αξία των χρημάτων σας.

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ

Την φιλοσοφία δεν μπορούμε να την αποκτήσουμε από καμία πηγή,αλλά μέσα απο τις εμπειρίες μας.Η φιλοσοφία είναι άχρηστη αν δεν την κατέχουμε και δεν την καλλιεργούμε.Η ανάπτυξη μιας φιλοσοφίας προυποθέτει δύο πράγματα.Το πρώτο είναι να αναπτύξουμε την αυτογνωσία μας,δηλαδή να γνωρίσουμε καλύτερα τον ευατό μας.Το κυριότερο είναι να αποφασίσουμε ποιοι θα είναι οι στόχοι της δουλειάς μας.Για να πετύχουμε πρέπει να διαλέξουμε τις σωστές κατευθύνσεις.Ο προπονητής θα πρέπει να έχει μια αναπτυγμένη φιλοσοφία και να μην δέχεται εξωτερικές πιέσεις.Αν δεν ξέρεις που πηγαίνεις ,οποιοσδήποτε δρόμος θα σε βγάλει εκεί...:ήταν ένας γέρος.,ένα μικρό αγόρι και ένας γάιδαρος.Πήγαιναν στην πόλη και αποφάσισαν οτι το αγόρι θα πήγαινε καβάλα στο γάιδαρο.Καθώς προχωρούσαν συνάντησαν κάποιους ανθρώπους που τους είπαν οτι δεν είναι σωστό ο γέρος να πηγαίνει με τα πόδια και το αγόρι καβάλα.Έτσι αποφάσισαν να αλλάξουν.Αργότερα συνάντησαν κάποιους άλλους ανθρώπους που τους είπαν οτι είναι ντροπή για το γέρο να αφήνει ένα τόσο μικρό παιδί να περπατάει.Έτσι αποφάσισαν να περπατούν και οι δύο.Έπειτα συνάντησαν κάποιους άλλους που τους είπαν οτι είναι χαζό να περπατούν αφού έχουν το γάιδαρο.Έτσι ανέβηκαν και οι δύο πάνω στο γάιδαρο.Σύντομα κάποιοι τους είπαν ότι είναι κρίμα να φορτώνουν έτσι το καημένο το ζώο.Έτσι σκέφτηκαν να κουβαλήσουν αυτοί το γάιδαρο.Καθώς περνούσαν από μια γέφυρα έχασαν την ισορροπία τους και ο γάιδαρος έπεσε  στο νερό και πνίγηκε.Το δίδαγμα της ιστορίας είναι ότι,αν προσπαθείτε να ευχαριστήσετε τον οποιονδήποτε,στο τέλος θα χάσετε το γάιδαρο.(Sabock,1985.)Όταν δουλεύουμε ως προπονητές,η φιλοσοφία μας θα βοηθήσει να μην χάσουμε "το γάιδαρο"παρά οι γνώσεις γύρω από το άθλημα.Αν αφιερώσουμε τον ίδιο χρόνο που αφιερώνουμε στην ανάπτυξη των τεχνικών γνώσεων και στην ανάπτυξη  της φιλοσοφίας μας θα γίνουμε καλύτεροι προπονητές.Μια καθορισμένη φιλοσοφία θα μας βοηθήσει να να διαμορφώσουμε πειθαρχία,κανόνες συμπεριφοράς,αγωνιστική νοοτροπία,βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους.Γενικότερα ο προπονητής δίνει βοήθεια για βελτίωση και όχι απαίτηση.Πρέπει να προσφέρει με διάθεση την ενεργητικότητά του,τη γνώση του και τις δεξιότητες για το ποδόσφαιρο και πολλή από τη σοφία του.

ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ-ΓΡΗΓΟΡΑ-ΓΡΗΓΟΡΑ

ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ-ΓΡΗΓΟΡΑ-ΓΡΗΓΟΡΑ Το ίδιο δημιουργικό πνεύμα επικρατεί και στη «Λα Μασία». Ιδού πώς το περιγράφει παραστατικά ο Τσάβι: «Σε κάποιες ποδοσφαιρικές ακαδημίες η νίκη είναι αυτοσκοπός. Στη “ΛαΜασία” το κυρίαρχο είναι η εκπαίδευση. Βλέπεις ένα παιδί που δεν σκύβει το κεφάλι, που παίζει την μπάλα με τη μία και αμέσως καταλαβαίνεις ότι μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο. Πάρ΄ τον και προπόνησέ τον. Το δικό μας μοντέλο το δημιούργησε ο Κρόιφ. Είναι το μοντέλο του Άγιαξ. Το κλειδί στην επιτυχία βρίσκεται στην εκπαίδευση. Με το που πηγαίνεις στην Μπαρτσελόνα το πρώτο που σε μαθαίνουν είναι να σκέφτεσαι. Να σκέφτεσαι, να σκέφτεσαι, να σκέφτεσαι γρήγορα. Σήκωσε το κεφάλι, κινήσου, ξεμαρκαρίσου, σκέψου. Κοίτα προτού γίνεις κάτοχος της μπάλας και όταν την παραλάβεις δες ποιος είναι ελεύθερος κοντά σου και πάσα με την πρώτη. Ο Μπούσκετς είναι ο κορυφαίος μέσος στην πάσα με τη μία. Ο Άλβες παίζει με τη μία. O Ινιέστα με τη μία. Ο Μέσι με τη μία. Ο Πικέ με τη μία. Ο Πέδρο, εγώ... επτά ή οκτώ παίκτες με τη μία. Αυτό σημαίνει ταχύτητα. Όπως μας έλεγε ο Κάρλες Ρέξας (σ.σ.: ήταν τότε προπονητής στην ομάδα νέων), θα πρέπει να παίζουμε με μισή επαφή της μπάλας»! Και ο κεντρικός αμυντικός της Μπάρτσα Ζεράρ Πικέ συμπληρώνει: «Στις μικρές ηλικίες το μυστικό κρύβεται στην τεχνική. Κοντρόλ, μακρινές και κοντινές μεταβιβάσεις, δουλειά με την μπάλα. Τα αποτελέσματα δεν παίζουν σημαντικό ρόλο. Θυμάμαι ότι η αντίστοιχη ομάδα της Εσπανιόλ ήθελε πάντα να μας κερδίζει, γι΄ αυτό δούλευαν πολύ στον τομέα της φυσικής κατάστασης. Στο μέλλον σίγουρα οι δυνάμεις χρειάζονται, όταν όμως μεγαλώσεις η τεχνική δεν μαθαίνεται. Ο Μέσι, ο Ινιέστα, ο Τσάβι είναι μεγάλοι παίκτες επειδή η τεχνική τους είναι στο κορυφαίο επίπεδο». Το αποτέλεσμα ξεγελάει... Η Μπαρτσελόνα δεν είναι η κορυφαία σήμερα ομάδα στον κόσμο επειδή έχει καλή ακαδημία, αλλά γιατί αρέσει το ποδόσφαιρο που λανσάρει. Εξηγεί σχετικά ο μπαλαδόρος Τσάβι: «Οι οπαδοί μας ποτέ δεν θα δεχθούν μια ομάδα η οποία ταμπουρώνεται στην περιοχή της και παίζει με αντεπιθέσεις. Πριν από πέντε- έξι χρόνια ποδοσφαιριστές όπως εγώ ήταν για πέταμα. Όλοι τριγύρω ήταν κοντά στα δύο μέτρα, δυνατοί και στη μεσαία γραμμή έπαιζαν με δύο κινήσεις κρατώντας και σπρώχνοντας. Σήμερα το ταλέντο και η τεχνική εκτιμώνται περισσότερο και αυτό μού αρέσει. Στο ποδόσφαιρο παίζεις για τη νίκη, όμως ο δικός μας στόχος είναι διπλός. Σε άλλες ομάδες μετά τη νίκη όλοι είναι ευτυχισμένοι. Σ’ εμάς δεν ισχύει αυτό. Το αποτέλεσμα ξεγελάει. Μπορεί να παίξεις πολύ καλά, όπως εμείς για παράδειγμα με την Ίντερ στην ημιτελική φάση του Τσάμπιονς Λιγκ, και να χάσεις. Υπάρχει κάτι πιο μεγάλο από το αποτέλεσμα το οποίο κληροδοτείς στις επόμενες γενιές. Η Ίντερ κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ αλλά κανείς δεν μίλησε γι’ αυτήν» .

                                                     valantis   spanidis

ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ

Διατροφικές Συμβουλές για Ποδοσφαιριστές, Προπόνηση & Αγώνας (Πριν-Μετά) Νωρίς το πρωί πριν την προπόνηση - αγώνα, προτείνονται : α. 2,5 φλιτζάνια δημητριακά + γάλα + 1 κουταλιά μέλι + 1 μεγάλη μπανάνα. ή β. Μεγάλο κουλούρι ή 3 παχιές φέτες ψωμί με παχιά στρώση μέλι + γάλα + 1 μεγάλη μπανάνα. ή γ. 2 κύπελλα με βάση τα σιτηρά με γάλα + 250 ml χυμό φρούτων + 1 μπανάνα + 2 παχές φέτες τοστ με παχιά στρώση μαρμελάδας. Αργά το πρωί πριν την προπόνηση - αγώνα, προτείνονται: α. 1 μπάρα δημητριακών + 750 ml αθλητικών ποτών. ή β. 2 σταφιδόψωμα + 1 ποτήρι χυμό πορτοκαλί. Γεύμα πριν την προπόνηση - αγώνα, προτείνονται: -3 ώρες πριν Ψωμί ολικής αλέσεως Σαλάτα εποχής (μικρή ποσότητα) Ζυμαρικά (μακαρόνια ή ρύζι) με ελαφριά σάλτσα ντομάτας Τριμμένο τυρί Φρούτο + Νερό 500ml. -1l. -1 ½ ώρα πριν Σνακ, το οποίο θα περιλαμβάνει φρούτο (μπανάνα) και 1 φέτα κέικ χαμηλών λιπαρών. Αθλητικό Ποτό Σνακ για αποκατάσταση μετά την προπόνηση - αγώνα, προτείνονται: (Κατανάλωση μεγάλης ποσότητας υγρών - νερό, αθλητικά ποτά κ.α). α. Σοκολατούχο γάλα + 1 μπανάνα β. 60 g (1-2 ποτήρια) δημητριακά πρωινού + γάλα + μέλι + 1 φρούτο. γ. 1 γιαούρτι χαμηλών λιπαρών + μπάρα δημητριακών. δ. 1 σάντουιτς γαλοπούλα/ τυρί και σαλάτα + 250 ml χυμό φρούτων. ε. 150 g. με παχιά βάση πίτσα – με στρώσεις άπαχου κρέατος, λαχανικά και λίγο τυρί. ζ. 60 g σπορ μπαρ + 250 ml αθλητικού ποτού (Gatorade). στ. 250-350 ml smoothie φρούτων ή υγρό γεύμα. Γεύμα μετά την προπόνηση - αγώνα, προτείνονται: Άσπρο ψωμί Σαλάτα εποχής Κρέας ή τόνος με ρύζι και λαχανικά Σούπα Φρούτο ΜΙΚΡΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ. Προτείνεται να καταναλώνεται ψωμί ολικής αλέσεως. Κατανάλωση άφθονου νερού κατά την διάρκεια της ημέρας. 5 - 6 γεύματα ημερησίως σε τακτικά διαστήματα. Διατροφή πλούσια σε φρούτα και λαχανικά. Κατανάλωση όσπριων σε τακτά διαστήματα. Αναγκαίος ο εμπλουτισμός της διατροφής με ψάρι. Προτιμότερο θα ήταν να καταναλώνεται μακαρόνια και ρύζι ολικής αλέσεως. Συχνή κατανάλωση ανάλατων ξυρών καρπών (αμύγδαλο). 1 ποτήρι ποτού ισούται θερμιδικά με 7 ποτήρια μπύρας ή 4 ποτήρια κρασί. Στην περίπτωση που θέλετε να φάτε κάτι γλυκό προτείνονται: μπάρες δημητριακών ολικής άλεσης, σοκολάτα υγείας, παστά φρούτα, μέλι κ.α. Στην περίπτωση που θέλετε να φάτε πίτα με γύρο ή σουβλάκι προτείνεται το κρέας να είναι κοτόπουλο και χωρίς πατάτες. Τα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά ή χαμηλής περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες μενού μπορεί να συμβάλει στη μείωση του κίνδυνο εμφάνισης γαστρεντερικών προβλημάτων σε ευπαθείς αθλητές. ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑΙ… Γρήγορο φαγητό Πατατάκια, Γαριδάκια κ.λπ. Πατάτες τηγανιτές – Γενικά τηγανιτά φαγητά Αλκοολούχα ποτά, Αναψυκτικά Παγωτά, Γλυκά, Σοκολάτες Πήγη: F-MARC ( 2005). Nutrition for Football. A practical guide to eating and drinking for health and performance. Based on an International Consensus Conference held at FIFA House in Zurich. Επιμέλεια: Γιάννη Κωνσταντίνος Προπονητής Φυσικής Κατάστασης Α.Σ.Α. Παρνασσός Προπονητής Ποδόσφαιρου UEFA B΄

ΕΙΣΑΙ Ο ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΩΝ ΗΛΙΚΙΩΝ

Του Κωνσταντίνου Γιάννη*
Στο παρελθόν, ένας από τους μεγαλύτερους λόγους πίσω από την κακή προπόνηση ήταν η αποτυχία από την πλευρά του προπονητή να κατανοήσει τις ανάγκες των παιδιών. Αν θέλετε να γίνετε ένας καλός προπονητής, τότε θα πρέπει να σκεφτείτε όπως τα παιδιά και να καταλάβετε ακριβώς τον λόγο γιατί παίζουν ποδόσφαιρο.
Κάθε Σαββατοκύριακο μερικές από τις κορυφαίες ομάδες και παίκτες στον κόσμο δίνουν  εξαιρετικές παραστάσεις στα ποδοσφαιρικά γήπεδα . Ευτυχώς που υπάρχουν αυτές οι ομάδες και μας δίνουν ελπίδα να συνεχίσουμε να κάνουμε κάτι τόσο όμορφο και τόσο υπέροχο.
Ως προπονητές αναπτυξιακών ηλικιών το απόλυτό μας όνειρο είναι να δούμε έναν από τους ποδοσφαιριστές  μας να αγωνίζεται σε ομάδα υψηλού επιπέδου. Ωστόσο, πάρα πολλοί προπονητές θυσιάζουν τις ζωές των αθλητών τους σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν εκείνο το απόλυτο μηχάνημα απόδοσης.
Το πρόβλημα πηγάζει από το γεγονός ότι οι προπονητές δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί τα παιδιά παίζουν ποδόσφαιρο, ειδικά εάν ήταν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές οι ίδιοι. Τη στιγμή που ως πρώην επαγγελματίες / ημι-επαγγελματίες ποδοσφαιριστές κάνουν το βήμα προς τα παπούτσια του προπονητή, θα πρέπει να αφήσουν τη ζωή του ποδοσφαιριστή πίσω τους.

Ακριβώς επειδή προπονούνταν με έναν συγκεκριμένο τρόπο όταν ήταν 8 ετών, είναι άδικο να περιμένουν από τους παίκτες τους να κάνουν το ίδιο στις προπονήσεις σήμερα.
Γιατί τα παιδιά παίζουν;
Το πρώτο και πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να μάθει κάθε προπονητής ο όποιος εργάζεται σε ακαδημίες είναι από που πηγάζει η αγάπη των παιδιών για το άθλημα. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους τα παιδιά συμμετέχουν σε μια προπόνηση, αλλά ίσως να μην υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία που να υποστηρίζουν το τι κάνουν και γιατί το κάνουν.
Ωστόσο, οι λόγοι που θεωρούνται ότι είναι οι πιο αποδεκτοί, βασιζόμενοι σε  μια μελέτη της ψυχολογικής τους  συμπεριφοράς  είναι (σε τυχαία σειρά):

• Για να διασκεδάσουν και να παίξουν
• Για να κάνουν καινούργιους φίλους και να παίζουν μαζί τους
• Για να γνωρίσουν το άθλημα και να βελτιώσουν τις δεξιότητές τους σε αυτό
• Για να γίνουν μέρος του διαγωνισμού και να νιώσουν τον ενθουσιασμό
• Για να βελτιώσουν την φυσική τους κατάσταση
• Για να αποδείξουν την ικανότητά τους στο άθλημα

Πρέπει να θυμηθούμε ότι μιλάμε για νέους ποδοσφαιριστές και όχι για κάποια συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα, όπως 8 έως 10 ετών και 10 έως 12 ετών. Τα στοιχεία στα οποία αναφερόμαστε αφορούν όλους τους νέους παίκτες.
Γιατί τα παιδιά σταματούν να παίζουν;
Εάν μιλήστε με τους προπονητές θα σας πουν ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα στην λειτουργία των ακαδημιών είναι ο ρυθμός φθοράς ή το ποσοστό που σχετίζεται με τα παιδιά που εγκαταλείπουν τις προπονήσεις ή και γενικότερα το άθλημα. Πολλά παιδιά έρχονται για λίγες μέρες, εβδομάδες ή μήνες και στη συνέχεια σταματούν να έρχονται. Μερικά παιδιά παίρνουν μέρος σε άλλα αθλήματα ενώ άλλα σταματούν εντελώς τον αθλητισμό.
Εγκαταλείπουν τις προπονήσεις ή απλά δεν συμμετέχουν ενεργά σε αυτές, εξαιτίας των ακόλουθων κοινών αιτιών (σε τυχαία σειρά):

• Δεν διασκεδάζουν και δεν απολαμβάνουν πλέον τις προπονήσεις
• Δεν βρίσκουν φίλους να παίξουν ή δεν κάνουν καινούργιους φίλους στις προπονήσεις για διάφορους λόγους
• Η έλλειψη ευκαιριών να γίνουν δημιουργικοί
• Η έλλειψη ουσιαστικής κίνησης ή άσκησης κατά την διάρκεια της προπόνησης
• Η έλλειψη κινήτρων (οι ασκήσεις είναι είτε πολύ δύσκολες είτε πολύ εύκολες)
• Η αποτυχία να βελτιώσουν τις δεξιότητες τους
• Έλλειψη της επιβράβευσης από τον προπονητή τους
• Δεν βιώνουν την επιτυχία π.χ. σε όλα τα ανταγωνιστικά παιχνίδια χάνουν

Ρίξτε μόνο μια ματιά στις προπονήσεις σας και θα είστε σε θέση να διαπιστώσετε εάν ένα παιδί απολαμβάνει το παιχνίδι ή όχι. Ο ενθουσιασμός ή το πάθος που προέρχεται από το γήπεδο μπορεί να γίνουν εύκολα αισθητά και ομοίως η έλλειψη αυτών των στοιχείων είναι εξίσου εμφανής.
Η δουλεία σας ως προπονητή αναπτυξιακών ηλικιών
Χωρίς αμφιβολία, ένας προπονητής πρέπει να πηγαίνει σε κάθε προπόνηση με την παραδοχή ότι κάθε παίκτης που έχει στην ομάδα του έχει τη δυνατότητα να γίνει ο επόμενος Ντιέγκο Μαραντόνα. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάτε εκεί και θα αρχίσετε τις σκληρές και περίπλοκες προπονήσεις, αλλά θα πάτε εκεί και θα είστε σίγουροι ότι αυτό που επρόκειτο να κάνετε θα κάνει τα παιδιά να διασκεδάσουν και να θέλουν  να έρθουν στην επόμενη προπόνηση.
Εάν οι ποδοσφαιριστές σας δεν διασκεδάζουν, δεν θα θέλουν να παίξουν και εάν δεν θέλουν να παίξουν, δεν θα μάθουν τίποτα. Γι’ αυτούς η προπόνηση δεν θα σημαίνει κάτι το ιδιαίτερο, αλλά θα αποτελεί βαρετές και κουραστικές ώρες στις οποίες πρέπει να συμμετάσχουν μέχρι να βρουν κάτι το οποίο θα τους αρέσει.
Προσπαθήστε να έχετε ποικιλία στις ασκήσεις σας και να δίνετε ερεθίσματα που βάζουν την φαντασία τον παιδιών να δουλεύει. Τα παιδιά έχουν πολύ μεγάλη φαντασία, μπορούν στην ιδία προπόνηση να δουν το γήπεδο ως ζούγκλα, λίμνη, βουνό κλπ. Αρκεί να τους δώσετε το κατάλληλο ερέθισμα.
Η επιβράβευση
Για κάθε προπονητή η ενθάρρυνση των ποδοσφαιριστών είναι ένα σημαντικό κομμάτι, παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην βελτίωση των επιπέδων απόδοσης τους και στην αύξηση της θέλησης να δουλέψουν σκληρότερα και να γίνουν περισσότερο επαγγελματίες. Οι προπονητές δεν θα πρέπει να είναι φειδωλοί όταν πρέπει να επιβραβεύσουν ένα παιδί για την καλή του συμπεριφορά ή για την καλή του απόδοση.  Στο τέλος της εβδομάδας εγώ προσωπικά δίνω στα παιδιά που είχαν καλή συμπεριφορά ένα βραβείο,  "Ο καλύτερος ποδοσφαιριστής της εβδομάδας", ως παρακίνηση και επιβράβευση των προσπαθειών τους. Ο ποδοσφαιριστής που στο τέλος της χρονιάς θα έχει τα περισσότερα βραβεία θα πάρει δώρο μια μπάλα ποδοσφαίρου.
Από την στιγμή που ξεκίνησα να τους δίνω το βραβείο αυτό κατάφερα να έχω την προσοχή ακόμη και των παιδιών που ήταν πολύ ζωηρά. Πολλοί θα πουν ότι όσα παιδιά δεν παίρνουν το βραβείο θα απογοητευτούν και δεν θα έρχονται στις προπονήσεις. Ναι, στην αρχή υπήρχαν κάποιες όχι και τόσο καλές αντιδράσεις αλλά από την στιγμή που κατάλαβαν ότι είμαι δίκαιος και ότι όσοι προσπαθούν ανταμείβονται, άρχισαν να κάνουν τα πάντα για να το κερδίσουν. Επίσης, έχω την γνώμη πως τα παιδιά από μικρή ηλικία πρέπει να μάθουν ότι τίποτα στην ζωή δεν τους χαρίζεται.
Όμως όσο παιρνούν τα χρόνια θα πρέπει να μάθετε στους ποδοσφαιριστές σας να πιέζουν τον εαυτό τους μόνοι τους, με τη δική τους ελεύθερη βούληση, και να προσπαθούν να γίνουν καλύτεροι από ότι ήταν, επειδή οι ίδιοι το θέλουν και όχι επειδή το θέλετε εσείς.
Γιατί είμαστε τόσο αντίθετοι με τα παιχνίδια που στο τέλος αναδεικνύουν κάποιον νικητή;
Είναι απλό, εάν οι παίκτες σας παίζουν για να κερδίσουν θα κάνουν ότι είναι αναγκαίο για να κερδίσουν δηλαδή θα προσπαθήσουν πολύ περισσότερο απ΄ ότι θα προσπαθούσαν με μόνο στόχο να γίνουν καλύτεροι. Σκεφτείτε το σαν να διαβάζετε για τις εξετάσεις, διαβάζετε ένα ολόκληρο βιβλίο και προετοιμάζετε τον εαυτό σας για οποιαδήποτε ερώτηση σας τεθεί. Για να απαντήσετε στην ερώτηση, χρησιμοποιείτε ή εφαρμόζεται ότι έχετε μάθει για να βρείτε την σωστή απάντηση. Δεν προσπαθείτε να βρείτε ποιες θα είναι οι ερωτήσεις και μετά να διαβάσετε μόνο γι’ αυτές, έτσι μαθαίνεις να περνάς τις εξετάσεις, αλλά δεν επεκτείνεις τις γνώσεις σου. Στο μέλλον η ερώτηση θα αλλάξει δεν θα έχεις όμως τις γνώσεις  να σε βοηθήσουν γιατί είχες προετοιμαστεί μόνο για να περάσεις τις εξετάσεις.
Ακόμη και στο ποδόσφαιρο, η δουλεία του προπονητή που ασχολείται με τα μικρά παιδιά είναι να εκπαιδεύσει έναν ποδοσφαιριστή, για παράδειγμα πώς να βγάλει την μπάλα από την άμυνα και πώς να μετακινηθεί στο γήπεδο ώστε να βοηθήσει έναν συμπαίκτη του. Το ποτέ και το πως οι παίκτες θα το κάνουν αυτό στο γήπεδο εξαρτάται από το πόσο καλά τους έχετε εκπαιδεύσει και από το πόσο καλά έχουν μάθει από τις προπονήσεις σας.
Δεν υπάρχει χώρος για τους προπονητές που ουρλιάζουν, φωνάζουν ή χρησιμοποιούν τακτικές με στόχο την νίκη στο σχολειό, στις ακαδημίες και σε κάθε άλλο αναπτυξιακό στάδιο του ποδόσφαιρου. Γιατί αυτού του είδους οι προπονητές διώχνουν περισσότερους ποδοσφαιριστές απ’ ότι δημιουργούν. Οι ποδοσφαιριστές που εγκαταλείπουν το ποδόσφαιρο εξαιτίας της λάθος συμπεριφοράς του προπονητή μπορεί να έχουν τις δυνατότητες να γίνουν καλύτεροι απ’ όλους τους παίκτες, που ο συγκεκριμένος προπονητής είχε προπονήσει μέχρι σήμερα, αλλά αυτό ποτέ δεν θα το γνωρίζουν στο παρόν.
Κάθε παιδί έχει διαφορετικό ρυθμό μάθησης και διαφορετικό λόγο για τον οποίο παίζει ποδόσφαιρο. Οι προπονήσεις θα πρέπει να σχεδιάζονται ώστε να καλύπτουν τις ανάγκες όλων των παιδιών. Δημιούργησε όσο το δυνατόν περισσότερες προκλήσεις μέσα από σύντομες και απλές ασκήσεις.
Οι επιδείξεις θα πρέπει να είναι γρήγορες και βήμα-βήμα. Αυτό βοηθά τους παίκτες σας  να καταλάβουν τι πρέπει να κάνουν ευκολότερα και γρηγορότερα. Μην προσπαθείτε να εξηγήσετε και την παραμικρή λεπτομέρεια της άσκησης, να είστε σύντομοι και κάθετοι, επικεντρωθείτε στα σημαντικά κομμάτια μιας άσκησης.
Οι προπονήσεις θα πρέπει να προσχωρούν από το έναν επίπεδο στο άλλο με προοδευτικό τρόπο ώστε να είναι εύκολα κατανοητές από τα παιδιά. Οργάνωσε καλά τις προπονήσεις σου και θα έχεις συνεχώς την προσοχή των παικτών. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να μειώσουμε τον χρόνο αναμονής κατά την διάρκεια της μετάβασης από την μια άσκηση στην άλλη. Πρέπει να γίνεται σωστή διαχείριση του χρόνου άσκησης – ξεκούρασης. Είναι αναγκαίο να τους κάνετε να συμμετέχουν ενεργά στις προπονήσεις. Επίσης, κατά την διάρκεια των περιόδων ξεκουράσεις εφάρμοσε συζητήσεις που τους αναγκάζουν να σκεφτούν σχετικά με αυτό που κάνουν ενώ εσείς ετοιμάζετε την επόμενη άσκηση.
Ανατροφοδότηση
Η θετική ανατροφοδότηση είναι πολύ σημαντική σε κάθε προπονητική μονάδα, ακόμη περισσότερο όταν οι παίκτες σας δοκιμάζουν και μαθαίνουν καινούργιες δεξιότητες. Χρειάζεται να διαπιστώσεις τα λάθη τους αλλά πολύ πιο σημαντικό είναι να διαπιστώσεις τα πράγματα που κάνουν σωστά. Τα λάθη θα πρέπει να διορθωθούν με θετική ανατροφοδότηση και όχι με προσβλητικό τρόπο, χωρίς να έχει σημασία το πόσες φορές κάνουν το ίδιο λάθος. Πρέπει να τους λέτε τι να κάνουν και όχι τι να μην κάνουν.
Πρέπει να παρατηρείτε τους παίκτες σας και να αναλύετε τι πετυχαίνουν πριν την ανατροφοδότηση. Σιγουρευτείτε ότι είστε εποικοδομητικός στην κρίση σας και ο τρόπος που μεταφέρετε το μήνυμά σας να μην είναι αρνητικός σε καμία περίπτωση.  Η ανατροφοδότηση σας θα πρέπει να είναι σύντομη, απλή και επικεντρωμένη στον στόχο.
Θυμηθείτε, ότι τα παιδιά δεν κάνουν λάθη σκόπιμα. Κάνουν ότι μπορούν και ότι καταλαβαίνουν και εάν δεν έχουν καταλάβει πλήρως τι πρέπει να κάνουν σε κάποια άσκηση κάνουν λάθος, η ευθύνη είναι εξολοκλήρου δικιά μας και όχι των παιδιών.
Ως προπονητές, ότι λέμε και ότι κάνουμε έχει μεγάλο αντίκτυπο στην διάθεση/στάση  του παιδιού συναισθηματικά και αναπτυξιακά. Να είστε πάντα σίγουροι για τα όσα λέτε και οι παίκτες να βρίσκονται στο επίκεντρο της ομιλίας σας. Να δίνετε αποτελεσματική ανατροφοδότηση με θετικό τρόπο, μην κρίνεται ποτέ κάποιο παιδί για ένα λάθος που έκανε. Πάντα να χρησιμοποιείτε την θετική ανατροφοδότηση ως μέσον για να λέτε στους παίκτες σας για το τι ζητάτε από αυτούς.
Σε όλες σας τις προπονήσεις θα πρέπει να επικεντρωθείτε στην δημιουργικότητα ώστε να δίνεται την ευκαιρία στους παίκτες σας να εκφραστούν με τη μπάλα. Δεν έχει σημασία ποια ηλικία προπονείτε, πρέπει να βασίζεται τις προπονήσεις σε ένα διαδραστικό επίπεδο.  Ο δάσκαλος και ο μαθητής κάνουν την διδασκαλία και όχι μονός του ο δάσκαλος. Δεν μπορείτε να έχετε προπονήσεις που να δίνετε εντολές και οι ποδοσφαιριστές να κάνουν ακριβώς ότι τους λέτε, έτσι παράγεται μηχανές και οι μηχανές δεν παίζουν ποδόσφαιρο.
Όταν εξηγείτε μια άσκηση δεν πρέπει να λέτε στα παιδιά «καταλάβατε» αλλά πρέπει να τους ρωτήσετε «εάν σας έδωσα να καταλάβετε». Στην πρώτη περίπτωση συνήθως όλα τα παιδιά απαντούν με ένα μεγάλο ΝΑΙΙΙΙ και όταν ξεκινά η άσκηση δεν ξέρουν τι να κάνουν. Σπάνια κάποιο παιδί να απαντήσει ότι δεν κατάλαβε. Γιατί συμβαίνει αυτό;  Τα περισσότερα παιδιά δεν απαντούν όχι γιατί πιστεύουν πως τα υπόλοιπα παιδιά και εσείς θα τα θεωρήσετε ότι είναι χαζά από την στιγμή που δεν κατάλαβαν τι πρέπει να κάνουν. Σε αυτή την περίπτωση την ευθύνη την έχει ο δέκτης δηλαδή το παιδί. Ενώ όταν ρωτάμε τα παιδιά «εάν σας έδωσα να καταλάβετε», παίρνουμε την ευθύνη επάνω μας, εάν δεν καταλάβατε φταίω εγώ και όχι εσείς. Εδώ θα ακούσετε αρκετά όχι.
Εν κατακλείδι, πρέπει να θυμάστε ότι σε κάθε στάδιο, η προπόνηση και το παιχνίδι στο οποίο οι παίκτες συμμετέχουν πρέπει να τους εκπαιδεύει σχετικά με τις τεχνικές και τακτικές απαιτήσεις του παιχνιδιού. Επίσης, θα πρέπει να βελτιώνουν την φυσική τους κατάσταση και να τους βάζετε να σκέφτονται σχετικά με το τι κάνουν και γιατί το κάνουν.

* Γιάννη ΚωνσταντίνοςΠροπονητής Φυσικής Κατάστασης Α.Σ.Α. ΠαρνασσόςΠροπονητής Ακαδημίας Ποδόσφαιρου Olympico 7Χ7 (U.E.F.A. B΄)